Gözlerin Fısıltısı

Lübnan asıllı ABD'li felsefe yazan, romancı, mistik şair ve ressam. Arapça tam adı Cubran Halil Cubran olan yazar, 6 Ocak 1883'te Lübnan'da dünyaya geldi, 10 Nisan 1931'de New York'ta öldü. Arapça ve İngilizce yazdığı eserleriyle büyük etki yarattı. İlköğrenimini Beyrut'ta gördükten sonra, 1895'te ailesiyle birlikte Boston'a göç etti. 1898'de Lübnan'a dönerek Maruni Kilisesi'ne bağlı Me'hadü'l-Hikme okuluna girdi. Burada yetkin bir Arapça öğrendi. 1903'te Boston'a dönüşünde Arap göçmenlerin gazetesi olan el-Mu-hacir'de deneme türündeki ilk edebî ürünleri yayımlandı. Bu sırada bütün yaşamı boyunca ona koruyuculuk eden Mary Haskell ile tanıştı. Resim bilgisini geliştirmek amacıyla 1908-1910 arasında Paris'te kaldı. 1912'de New York kentine yerleşti ve kendisini Arapça ve İngilizce edebî denemeler, öyküler yazmaya ve resim yapmaya verdi. Suriye ve Lübnan'dan gelen diğer göçmenlerle birlikte er-Rabıtatü'l-Kalemiye adlı etkili bir edebiyat kulübü kurdu. ABD'de ölmesine karşın, vasiyeti üzerine Lübnan'a götürülerek gömüldü. Burada anısına bir müze açıldı. Cibran'ın edebî ürünleri ve resimleri görünüşte oldukça romantiktir, Kitab-ı Mukaddes, Nietzche ve William Blake'ten etkiler taşır ve lirizmle dolup taşar. Öncelikle aşk, ölüm, doğa ve yurt özlemi gibi konuları işlediği her iki dildeki eserleri onun dinsel ve mistik iç dünyasını yansıtır. Arapça yazdığı başlıca eserler: Araisü'l-Müruc (Vadi Perileri, 1910); Dem'e İbtisame (Gözyaşı ve Gülümseyiş, 1914); el-Ervahü'l-Mütemer-ride (Asi Ruhlar, 1920); el-Ecnihetül-Mûtevessire (Kırık Kanatlar, 1922); el-Evasıf (Fırtınalar, 1923); ve el-Mevakıb'dır (Oluşumlar, 1923). İngilizce eserler arasında ise, The Madman (Deli, 1918); The Forerunner (Müjdeci, 1920); The Prophet (Hak Erenler, 1923; Mürşit, 1956; Ermiş, 1969; Veli, 1984); Sand and Foam (Kum ve Köpük, 1926) ve Jesus the Son of Man (İsa, İnsanoğlu, 1928) sayılabilir. Cibran'ın The Voice of the Master adlı yapıtı Türkçe'de Sözler (1984) adıyla yayınlandı

12 Ekim 1889 yılında Lübnan'ın Biskintah köyünde dünyaya gelir. Biri kız olmak üzere altı kardeşin üçüncüsü olan Nuayme altı yaşında iken köyündeki bir okula başlar. Burada bir sene okuduktan sonra yine köyünde Ruslar'a ait bir okula girer. Gösterdiği başarı üzerini okul idaresi tarafından yine Ruslar'a ait öğretmen okuluna gönderilir. Eğitim süresi altı yıl olan bu okulda dördüncü sınıftayken okul yönetimi, öğrenimine devam etmek üzere kendisini Rusya'ya gönderir. 1912 yılında girdiği Washington Üniversitesi'nden hukuk ve edebiyat diploması alarak mezun olur. Üniversite'den sonra Lübnan'a dönmek istese de Birinci Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle 1918'de orduya katılır. Kısa bir süre sonra Fransa'ya gönderilir ve 1919 yılında terhis olur. Bu arada Göç Edebiyatı'nın önemli simalarından Cibran Halil Cibran, Necib Arıza, 11ya Ebu Mâzî ile bağlantı kurarak bu edebiyatın sesi olan er-Rabitatü'l-Kalemiyye'nin kuruluşuna katılır. 1931 yılma kadar bu kuruluşun danışmanlığını yapar. O sene kuruluş Cibran'ın ölümüyle kapanır ve Nuayme Lübnan'a döner. 1988 yılında hayata gözlerini yumar. Amerika'da bulunduğu 21 yıl gibi uzun bir sürede tiyatro dilinin problemlerini çözmede büyük katkı sağlayan el-Âbâ ve'l-Benun ve el-Ğırbal eserleri dışında hiç bir eser kaleme almaz. Çocukluğundan beri varlık ve yokluk problemi üzerinde düşünen Nuayme varoluş gerçeğine ulaşabilmek için maddî duyumların ötesine geçilmesinin gerekliliğine inanır. Nuayme, düzenli, muhafazakâr, en önemlisi gerçekçi bir kişi ve edebiyatta yenilikçilik taraftarıydı. Eleştiri alanındaki başarı ve hizmetleri inkâr edilemez olan Nuayme'nin hikaye alanında Araplar'ın Maupassant'ı kabul edilmektedir. Nuayme'nin eserlerinden bir kısmı şunlardır: el-Âbâ ve'l-Benûn (1917), el-Ğırbal (1923), el-Merahil (1932), Zadü'l-Mead (1936), el-Beyadir (1945), Müzçkkeratü'l-Arkaş (1917-1947), Ekâbir (1956), Mirdad, Kâne Ma Kâne (1960), Cibran Halil Cibran, el-Ğırbalü'l-Cedid (1978)